همه ما مسافرانی هستیم که چند صباحی در این کره خاکی خواهیم زیست و دریغا که مسافر بودنمان را از یاد برده ایم، که اگر جز این بود، همواره با کوله باری سبک در حرکت می بودیم و پویایی را به بهای دلبستگی ماندن، از دست نمی دادیم.
" سفری باید رفت،
و سبکبال چو باد، گذری باید کرد
سفر از خواب به نور
گذر از کوچه ی نومیدی و وهم تا سرا پرده شور "
سلام. برای اولین بار توی زندگی وبلاگیم چهار ساله شدم.
جشن تولدی در کار نیست. چراکه با این وضعیت مالی خودم و مردم فقط خرج اضافیه.
خوشحال میشم بیای یه دقیقه دور هم باشیم.
همین + بوس
خوشبخت کسی است که راه قدر دانی خدمت دیگران را بلد است و شادی دیگرانرا به قدر شادی خود حس میکند.(گوته)