موشها هم تنفس پوستی دارند

پژوهشگران آمریکایی در تحقیقات شگفت انگیز خود کشف کردند که موشها نیز همانند دوزیستان می توانند از راه پوست اکسیژن را جذب کنند. تیم تحقیقاتی "رندل جانسون" از دانشگاه کالیفرنیا در "ساندیگو" به کشف شگفت انگیزی در خصوص پدیده ای در موشها دست یافتند که از آن به عنوان "حس ششم" موشها یاد کرده اند.

این دانشمندان که نتایج تحقیقات خود را در تازه ترین مجله Cell منتشر کرده اند، دریافتند که موشها همانند دوزیستان می توانند میزان اکسیژن حاضر در محیط را از طریق سطح بدن خود درک کنند. این کشف شگفت انگیز می تواند در مبارزه با کم خونی و تمام آسیبهای خونی دیگری که گلبولهای قرمز در آن نقش دارند، راههای جدیدی بگشاید.
به گفته این محققان، به نظر می رسد در این پستانداران پوست نقش مهمی در درک سطح اکسیژن حاضر در اتمسفر دارد و در نتیجه می تواند در تحریک کلیه ها در تولید "اریتروپویتین" نقش کلیدی ایفا کند. اریتروپویتین، هورمونی است که در تولید گلبولهای قرمز مشارکت دارد.
در میان مهره داران، دوزیستان تنها حیواناتی هستند که توانایی جذب اکسیژن از راه پوست را دارند.
اکنون این دانشمندان با این کشف نشان دادند که حتی موشها نیز از این توانایی برخوردارند.
درحقیقت در سطح بدن این پستانداران کوچک همانند پوست غورباقه ها کانالهای یونی برای تبادل اکسیژن وجود دارد. این کانالها شباهت بسیاری به کانالهایی دارند که در ریه های پستانداران دیده می شود.
این محققان در خصوص نتایج شگفت انگیز این کشف اظهار داشتند: "تاکنون هیچ کس تصور نمی کرد که این کانالها می توانند روی پوست یک گونه پستاندار وجود داشته باشد."
این دانشمندان موشهایی ایجاد کردند که در سطح پوستی توانایی تولید یک پروتئین ویژه با عنوان Hif-1a را نداشتند. این پروتئین به طور طبیعی در شرایط  کمبود اکسیژن تولید می شود. این موشها به مدت چند ساعت در اتاقی با درصد پایین اکسیژن نگه داشته شدند.
در این آزمایش مشاهده شد که موشهای فاقد Hif-1a هیچ نوع افزایش "اریتروپویتین" و در نتیجه تغییر در تعداد گلبولهای قرمز را نشان نداند. این درحالی بود که در موشهای کنترل، میزان اریتروپویتین در حدود 30 برابر افزایش یافت.
این دانشمندان توضیح دادند: "تحقیقات ما نشان می دهد که امکان افزایش تعداد گلبولهای قرمز به راحتی و از طریق جریان خونی که از سطح بدن عبور می کند میسر است. اگر این اتفاق در انسان هم روی دهد می توان به راههای جدیدی در درمان کم خونی رسید اما تاکنون در این خصوص به نتایجی نرسیده ایم