فسیلی برای درک حرکت حیوانات از آب به خشکی

دانشمندان می گویند فسیل یک ماهی چهارپا بیش از پیش به درک فرآیند تکامل کمک کرده است. هرچند بدن این موجود شبیه به ماهی است اما سر آن بیشتر در خشکی به کار می آید تا در محیط آب.

مطالعه ای که نتیجه آن در نشریه علمی "نیچر" چاپ شده است می گوید که این موجود به نام "ونتاستیگا کورونیکا" چیزی شبیه به یک تمساح کوچک بوده است. دانشمندان می گویند که این گونه 365 میلیون ساله در نهایت به یک بن بست تکاملی برخورد.

حدود صد میلیون سال پیش از آنکه دایناسورها شروع به گام زدن بر پهنه زمین کنند، ونتاستیگا در آب های کم عمق لتونی (لاتویا) امروزی یافت می شد. به گفته پروفسور پر البرگ از دانشگاه آپسالا در سوئد که محقق اصلی این مطالعه بود، این موجود دارای سری عین تتراپاد بود، موجودی که روی خشکی زیست می کرد. با این حال بدن آن همچون ماهی اما با چهار پای بدوی بود.

وی گفت: "از دور، مثل یک تمساح به نظر می رسید. اما از نزدیک، متوجه می شدید که دارای یک دم ماهی در انتهای بدن و یک پره آبشش در کنار سر است." "از نظر ساختمان، این موجود بیشتر تغییرات از آبزی به خشکزی را طی کرده بود، اما از نظر عادات شما هنوز به حیوانی می نگرید که به آب خو دارد."

کارشناسان معتقدند که ونتاستیگا منزلگاه مهمی در سفر تکاملی موجودات از آب به خشکی بود. دانشمندان زمانی تصور می کردند که نحوه تکامل این دوزیست های اولیه خطی بوده است، اما این کشف تایید می کند که این موجودات در طول مسیر تکاملی خود به شاخه های مختلف تقسیم شدند.

پروفسور البرگ به کشف فسیلی به نام تیکتالیک در سال 2004 در کانادا اشاره می کند. تصور می شود این یک "حلقه گمشده" در شکاف میان ماهی و پستانداران ساکن خشکی باشد. ونتاستیگا گونه ای است که از نظر زمانی دیرتر ظاهر شده، اما نوع بدوی تر یک حیوان درحال انتقال است.

"ونتاستیگا شکاف میان تیکتالیک و قدیمی ترین پستاداران ساکن خشکی را پر می کند. کلیه این تغییرات در این موجودات پشت بند هم صورت نمی گیرد. موزائیکی با تکه های مختلف از حیواناتی است که با شتاب مختلف تکامل می یابند. ونتاستیگا برخی از مشخص های موجودات خشکی را کسب کرده بود، اما هنوز فاقد برخی مشخصه های دیگر بود."

 منبع: بی بی سی