نشانه‌های تب زمین‌

گرمایش زمین بسرعت پیشروی می‌کند. آثار و نشانه‌های تغییر اقلیم زمین بوضوح در گوشه و کنار دنیا مشهود است: در قرن گذشته سطح آب دریاها حدود 17 سانتی متر بالا آمده است، این به معنی آن است که در دهه گذشته میزان بالا آمدن آب دریاها دو برابر شده است.

میزان دی‌اکسید کربن جو در حال حاضر طی 650 هزار سال گذشته به بیشترین حد خود رسیده است. دانشمندان با بررسی حلقه‌های درختان، صخره‌های مرجانی و یخ‌های یخچال‌ها پی به آب و هوای گذشته زمین می‌برند.
به طور مثال یخ‌هایی که در عمق 3 کیلومتری جنوبگان قرار دارند دارای حباب‌های هوای به دام افتاده از 650 هزار سال پیش است که نمونه‌هایی از آب و هوای آن دوران زمین به حساب می‌آید. دانشمندان با کمک این نمونه‌ها میزان گازهای گلخانه‌ای زمین را در قرن‌های پیش بررسی می‌کنند.
در قرن گذشته دمای هوای سطح زمین سه‌چهارم درجه سانتی‌گراد افزایش یافته است؛ در حالی که در 50 سال گذشته این مقدار 2 برابر بوده است. از سال 1850 که اندازه‌گیری‌های دمای هوا با دقت انجام می‌شود، یازده سال از دوازده سال گذشته ( از 1995 تا 2006) گرم‌ترین سال‌ها اعلام شده‌اند.
اقیانوس‌ها بخش زیادی از این گرما را جذب می‌کنند. عمق 700 متری آب اقیانوس‌ها از سال 1995 تقریبا 1/0 درجه سانتی‌گراد گرم‌تر شده است. با ذوب شدن پوسته‌های یخی جنوبگان و گرینلند علاوه بر حجم از جرم، یخ‌های آن نیز کاسته می‌شود. این پوسته‌ها، یخ‌های دائمی‌بودند که طی سالیان سال فقط اندکی تغییر می‌کردند.
بنا بر داده‌های ماهواره‌ای، این مناطق هر سال 150 تا 250 کیلومتر مربع از یخ‌های خود را بین سال‌های 2002 تا 2006 از دست داده است؛ که از این میان 152 کیلومتر مربع از یخ‌های‌ جنوبگان طی سال‌های 2002 تا 2005 ذوب شده است. یخچال‌ها و کلاهک‌های برفی قله‌ها در حال ذوب شدن هستند و پیش‌بینی می‌شود تا سال 2030 در برخی مناطق مانند هیمالیا یخچال‌ها بکلی از بین بروند.
بسیاری از گونه‌های حیوانات و گیاهان به تغییرات آب و هوا واکنش نشان داده‌اند و به سمت عرض‌های شمالی‌تر، یعنی به سمت قطب‌ها، می‌روند. میزان بارش و تبخیر در مناطق مختلف دریاها تغییر کرده است، به گونه‌ای که در نواحی نزدیک استوا میزان نمک آب افزایش و در عرض‌های بالاتر شوری آب کاهش یافته است. با در دست داشتن چنین شواهدی ، دیگر در تغییر اقلیم و گرمایش زمین جای شکی باقی نمی‌ماند. مطالعات دانشمندان نشان می‌دهد که تغییرات عظیم آب و هوا در زمان بسیار کمی رخ داده‌است؛ یعنی طی چند دهه به اندازه هزاران یا میلیون‌ها سال تغییرات به وجود آمده است.

منبع: جام جم آنلاین