همه ما مسافرانی هستیم که چند صباحی در این کره خاکی خواهیم زیست و دریغا که مسافر بودنمان را از یاد برده ایم، که اگر جز این بود، همواره  با کوله باری سبک در حرکت می بودیم و  پویایی را به بهای دلبستگی ماندن، از دست  نمی دادیم.

 " سفری باید رفت،

 و سبکبال چو باد، گذری باید کرد

 سفر از خواب به نور

 گذر از کوچه ی نومیدی و وهم تا سرا پرده شور "