یافته های جدید پژوهشگران دانشگاه مارس ایتالیا نشان می دهد از بین رفتن گونه های جانوری و گیاهی موجود در آب های عمیق مانند اقیانوس ها، تهدید جدی برای چرخه حیات اقیانوس ها در سال های آتی است.

این بررسی ها همچنین نشان می دهد از بین رفتن یا کاهش شدید تعداد این گونه ها تنوع زیستی جانداران ساکن اکوسیستم اقیانوس ها را به شدت تهدید می کند. از سوی دیگر از بین رفتن گونه ها نشان دهنده وضعیت نامطلوب اکوسیستم اقیانوس هاست.
دکتر روبرتو دانووارو (یکی از پژوهشگران دانشگاه مارس ایتالیا) در این باره می گوید؛ «اولین نکته یی که از بررسی وضعیت اکوسیستم اقیانوس ها به دست می آید، وضعیت نامطلوب آنها است. حفظ تنوع زیستی گونه ها یا به عکس آسیب و کاهش آنها نشان می دهد اکوسیستم آبی از نظر زیست محیطی در چه وضعیتی قرار دارد، به ویژه اگر این بررسی روی جانداران بومی یک اکوسیستم انجام شود.»
وی در ادامه می افزاید؛ «بررسی های انجام شده درباره وضعیت گونه ها، به ویژه تنوع زیستی گونه های ساکن آب های عمیق مانند اقیانوس ها نشان می دهد در حال حاضر ساختار این اکوسیستم ها به شدت در معرض خطر نابودی قرار گرفته است.»
پژوهشگران معتقدند آلودگی آب ها و از بین رفتن گونه های جانوری و گیاهی اکوسیستم آبی، به شدت روی چرخه غذایی تاثیر خواهد گذاشت. از سوی دیگر، ساختار ژنتیکی گونه های موجود در زمین را نیز دستخوش تغییرات شدید خواهد کرد. بررسی های اخیر نشان می دهد تغییر در تنوع زیستی جانداران، ساختار، عملکرد و ثبات گونه یی اکوسیستم ها را نیز تغییر می دهد.
دکتر دانووارو در این باره می گوید؛ «اختلال در تنوع زیستی گونه ها باعث از بین رفتن فلور طبیعی اکوسیستم آبی و 65 درصد از فلور طبیعی خشکی خواهد شد. از سوی دیگر این تغییر و تخریب روی میزان کربن، نیتروژن و فسفر بیوسفر تاثیرگذار است.»
بخش دیگری از بررسی ها نشان می دهد اکوسیستم آب های عمیق به طور مستقیم تحت تاثیر حیات بعضی گونه ها مانند نماتودها است. تاثیر حضور این گونه در آب های عمیق تا حدی است که به طور مستقیم باعث حفظ حیات 116 گونه ساکن اکوسیستم آب های عمیق می شود. حفظ حیات نماتودها شاید بیش از هرجاندار دیگری حائز اهمیت است؛ چرا که حیات بیش از 90 درصد از موجودات ساکن آب ها به نماتودها وابسته است. از نگاهی دیگر حفظ حیات نماتودها، شاخص ترین عامل برای حفظ تنوع زیستی گونه های دیگر ساکن آب های عمیق مانند اقیانوس هاست. در واقع به هر میزان تنوع زیستی نماتودها حفظ شود؛ احتمال حفظ تنوع زیستی گونه های جانوری و حتی گیاهی اکوسیستم های آبی افزایش می یابد.
یکی دیگر از شاخص های سلامتی یک اکوسیستم، جذب انرژی به صورت منابع غذایی است. پژوهش های دکتر دانووارو نشان داد افزایش تنوع زیستی یک اکوسیستم می تواند باعث افزایش توانایی سیستم در جذب انرژی و به عکس شود.
یکی از نکات جالب توجه درباره اکوسیستم های آبی، حفظ حیات گونه های نادر با حفظ حیات گونه های معمولی است. اما این مساله در اکوسیستم های خاکی کمتر دیده می شود. در واقع در اکوسیستم های خاکی، رابطه یی طولی بین تنوع زیستی و عملکرد دقیق اکوسیستم و حیات گونه های معمولی وجود دارد.
دکتر دانووارو در این باره می گوید؛ «در اکوسیستم آب های عمیق مانند اقیانوس ها، تامین نیازهای اکوسیستم مانند گاز، مواد معدنی و... عوامل جانبی یا تاثیرگذار بر اکوسیستم مانند تغییرات آب و هوایی، تامین و تجدید نیازهای تغذیه یی و نیازهای ذخیره یی و مواد غذایی و برهمکنش این شاخص ها، حیات اکوسیستم را شکل می دهد. از سوی دیگر واکنش اکوسیستم های آبی به شدت روی بیوسفر و در نتیجه کیفیت حیات ما انسان ها تاثیرگذار است.» به این ترتیب حفظ حیات گونه های گیاهی و جانوری اکوسیستم آبی به ویژه آب های عمیق، بر روی اکوسیستم بزرگ تری مانند کره زمین نیز اثرگذار است.
به این ترتیب پژوهشگران در تلاش هستند تا با جلوگیری و کاهش آلودگی منابع آبی، به ویژه آب های عمیق نه تنها تنوع زیستی گونه های ساکن این اکوسیستم ها را حفظ کنند، بلکه مانع از آسیب به چرخه حیات شوند در غیر این صورت با انقراض بسیاری از گونه ها و به هم خوردن تنوع زیستی اکوسیستم ها، حیات کره زمین نیز به شدت تهدید خواهد شد.
منبع: روزنامه اعتماد به نقل از www.enn.com مترجم مهتاب خسروشاهی