پژوهشگران آمریکایی و انگلیسی با بررسی رفتار جمعیت فیل ها نشان دادند که حافظه بلند مدت فیلهای ماده به خصوص فیل های مادر که ریاست خانواده را به عهده دارند کلید بقای آنها در بدترین شرایط قحطی و خشکسالی است.

محققان انجمن حفاظت حیات وحش آمریکا و انجمن جانورشناسی لندن برپایه بررسیهای خود پیشنهاد دادند که فیل های ماده پیر و حافظه بلند مدت آنها در به خاطر سپردن فاصله گروه از منابع آب و غذا می تواند کلید اصلی بقای آنها در طول بدترین شرایط محیطی باشد.

این دانشمندان به ویژه توجه خود را به فیل های مادر رئیس گروه معطوف کرده و نشان دادند که به نظر می رسد این فیلها بقا و حفظ حیات اعضای گروه خانواده خود را در دوران قحطی و خشکسالی تضمین می کنند.

این محققان که نتایج تحقیقات خود را در تازه ترین شماره مجله علمی Royal Society Biology Letters منتشر کرده اند در این خصوص اظهار داشتند: "درک این نکته که فیل ها و سایر جمعیتهای حیوانات چگونه با خشکسالی برخورد می کنند می تواند بخش اصلی مدیریت و حفاظت حیات وحش باشد. یافته های ما از فرضیه ای حمایت می کند که براساس آن حیوانات ماده پیر که از دانش به خاطر سپردن منابع غذایی دور برخوردارند می توانند عامل اصلی حفظ بقا در دوره های شرایط آب و هوایی شدید باشند."

این دانشمندان با بررسی الگوهای مرگ در دوره خشکسالی سال 1993 در پارک ملی تارانگیر در تانزانیا که در مدت 25 سال قبل از آن شدیدترین خشکسالی به شمار می رفت نشان دادند که در مدت نه ماه از 81 بچه فیلی که در سه گروه مورد مطالعه به دنیا آمده بودند 70 فیل مردند که دامنه مرگ آنها 20 درصد بود. این درحالی است که رقم مرگ عادی بچه فیل ها در سالهای غیرخشکسالی کمتر از 2 درصد است.

پس از مقایسه اطلاعات دیگر مثل حرکت گروه و به خصوص سن اعضای ماده خانواده مشخص شد که از این سه گروه دو گروه با مرگ و میر کمتری مواجه بودند که علت این مسئله تعداد زیاد فیل های ماده پیر آنها بود. به طوری که در این دو گروه متوسط سن فیل های ماده به نسبت 38 و 45 سال بود درحالی که متوسط سن فیل های ماده گروه سوم تنها 33 سال بود.