آنها که تن به هر ذلتى مىدهند تا زنده بمانند، مردههاى خاموش و پلید
تاریخند و ببینید آیا کسانى که سخاوتمندانه با حسین به قتلگاه خویش
آمدهاند و مرگ خویش را انتخاب کردهاند - در حالى که صدها گریزگاه
آبرومندانه براى ماندنشان بود و صدها توجیه شرعى و دینى براى زنده ماندن
شان بود - توجیه و تأویل نکردهاند و مردهاند، اینها زنده هستند؟ آیا
آنها که براى ماندنشان تن به ذلت و پستى، رها کردن حسین و تحمل کردن یزید
دادند، کدام هنوز زندهاند؟ هر کس زنده بودن را فقط در یک لَشِ متحرک
نمىبیند، زنده بودن و شاهد بودن حسین را با همه وجودش مىبیند، حس مىکند
و مرگ کسانى را که به ذلتها تن دادهاند تا زنده بمانند، مىبیند. دکترعلى شریعتى |