کارشناسان فرانسوی می گویند این شاید بهترین مجموعه از ردپای دایناسورها در اروپا باشد
جویندگان فسیل در فرانسه ردپاهای عظیم دایناسوری را که گفته می شود یکی از بزرگترین ها در جهان است کشف کرده اند.
این ردپاها حدود 150 میلیون سال قبل توسط ساروپادها - دایناسورهای گیاهخوار گردن دراز - در رسوبات گچی فلات جورا در شرق فرانسه به جا گذاشته شد.
عرض این فرو رفتگی ها حدود یک و نیم متر است که متناسب حیواناتی 25 متری با وزن تقریبا 30 تن بوده است.
کارشناسان فرانسوی می گویند این یافته در پلین واقع در نزدیکی مرز سوئیس "استثنائی" است.
مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS) گفت که "این ردپاها برای ده ها حتی صدها متر ادامه دارد."
این مرکز در بیانیه ای افزود: "در سال های آینده حفاری های بیشتری انجام خواهد شد و ممکن است نشان دهد که این محوطه در پلین (از نظر تعداد ردپای دایناسور) یکی از بزرگترین ها در جهان است."
این ردپاها متعلق به بخش اخیرتر دوره ژوراسیک، در ماه آوریل امسال توسط دو جوینده آماتور فسیل کشف شد اما دانشمندان هفته پیش موفق به تایید اصالت آن شدند.
رسانه های فرانسوی گزارش می دهند که ردپاها زمانی آشکار شد که قطع درختان توسط مردم محل زمین سطح جنگل را در معرض دید قرار داد.
این منطقه در زمان زندگی ساروپادها در نزدیکی یک دریای کم عمق و گرم قرار داشته است.
منبع: بی بی سی
تحقیقات جدیدی که در باره وضعیت کوه های یخ در قطب شمال انجام گرفته، نشان داده است که ذوب آنها به قدری سریع است که ممکن است تا یک دهه دیگر بخش عمده یخ اقیانوس منجمد شمالی در فصل تابستان ذوب شده باشد.
حفاری در غار کنتس به یافته های جالبی منجر شده است.
دندان ها و استخوان های حیواناتی نظیر کفتار، گوزن و کرگدن از اواخر عصر یخ توسط باستان شناسان در غاری در دِوِن بریتانیا کشف شده است.
تصویری ساختگی براساس یافته های فسیلی از آردی
پژوهشگران مشخصات یک موجود کهن شبیه انسان که می تواند از اجداد مستقیم ما باشد را تشریح کرده اند.
زیست شناسان موفق به کشف صدها تخم دایناسور در روستایی در ایالت تامیل نادو در جنوب هند شده اند.
دانشمندانی که برای بررسی محیط زیست در دوره های باستانی، در حال حفاری بستر یک رودخانه بودند، لایه به لایه فسیل هایی را مشاهده کردند که در لانه های شنی قرار گرفته و به تخم های فسیل شده شباهت داشتند.
در
سالهای اخیر شواهد نشان داده اند که برخورد دنباله دار یا سیارکی با زمین
چندبار موجب انقراض گونه های حیات در تاریخ زمین شده است. بزرگترین انقراض
نسل، در 250 میلیون سال پیش رخ داده است که بر خلاف تصور قبلی دانشمندان،
اکنون گروهی از پژوهشگران دانشگاه واشنگتن به این نتیجه رسیده اند که
پدیده های زمین شناختی سبب این انقراض شده است؛ نه برخورد فضایی. گزارش
های تازه نشان می دهد که مقصر این جریان احتمالاً گرم شدن زمین به دلیل
گازهای گلخانه ای حاصل از آتشفشان های فعال بوده است.