اعتراض به اسارت گورهای ایرانی در توران

 

گور ایرانی که چندی است با خطر انقراض تهدید شده با خطر دیگری به نام اسارت در زیستگاه خود روبه‌رو شده است.

 پارک ملی و پناهگاه حیات وحش توران که زیستگاه طبیعی این گونه در خطر انقراض گور ایرانی(Equus hemionus)است، از چندی پیش شاهد عملیات حصارکشی در این منطقه به منظور تکثیر در اسارت گور است. این اقدام هر چند ظاهرا به منظور حفاظت از این گونه صورت می‌گیرد اما این امر بنا بر واقعیات علمی موجب تهدید جدی جمعیت گور خواهد شد چرا که تبدیل یک گونه حساس که از تعداد نسبتا مناسبی برای حفاظت برخوردار است از حالت وحشی به اسارت،  روندی معکوس است که در مدیریت حیات وحش تایید نمی‌شود.
به اعتقاد کارشناسان به دلیل محدود شدن منطقه و بسته شدن کریدورهای ارتباطی با سایر مناطق امکان تبادل ژن و مهاجرت جانور به دلیل محدود شدن اقلیم زیستی و محیطی برای آن از بین خواهد رفت و سرانجام این گونه با جزیره‌ای شدن دچار گرفتاری در گرداب انقراض می شود. چنانچه تجربیات علمی و عملی نشان داده اند تبدیل یک گونه وحشی به گونه در اسارت هیچگاه موفقیت‌آمیز نیست کما اینکه در منطقه کالمند‌ بهادران یزد نیز این تجربه موفق نبوده است.
در چند سال اخیر با اعمال حفاظت صحیح،  گور خر به صورت وحشی در منطقه بهرام گور از 90 رأس به حدود 300 رأس افزایش یافته که موفقیت چشمگیری در زمینه حفاظت از یک‌گونه به صورت وحشی محسوب می‌شود و لزوم عملیات حصارکشی اخیر را زیر سؤال می‌برد.

منبع: همشهری آنلاین